Osmanlı Dönemi Arap Şairlerinden Ebu’t-Tayyib El-Ğazzî ve Şiirleri

The Arab Poet of the Ottoman Period Abut-Tayyib al-Gazzi and His Poems

Öz

Arap edebiyatı içerisinde üzerinde en az çalışılan alan Osmanlı dönemidir. Osmanlı dönemi şairlerinden biri olan Ebu’t-Tayyib el-Ğazzî (?-1042/?-1632), Şam’da yaşamıştır. Şairin edebiyatı güçlü, şiirleri mükemmel, dili oldukça fasihtir. Onun şairliği bütün güzelliğine rağmen tek bir üslûpta değildir. Kaynaklar Ebu’t-Tayyib’e ait bir divandan bahsetmemektedirler. Ona ait en fazla şiirin yer aldığı Nefhatu’r-Rayhâne’de Ebu’t-Tayyib’in şiirleri toplam 110 (yüz on) beyitten oluşmaktadır. Kasi-deleri arasında çoğunluğu medih/övgü şiirleri teşkil etmektedir. Ayrıca o, edebî sa-natları çokça ve büyük bir ustalıkla kullanmıştır. Şiirlerinde öğüt ve hikmet teması da âşikârdır.

The Ottoman period is the least worked field in Arabic literature. Abut-Tayyib al-Gazzi (?-1042/?-1632), is one of the poets of the Ottoman period, lived in Damascus. The literature of the poet is powerful, his poems are excellent and his lan-guage is lucid. Despite all the beauty, he didn’t write his poetries on a single style. The resources don’t mention a divan belonging to Abut-Tayyib. His poems consist of 110 couplets in Nefhatu’r-Rayhâne, in which there are maximum poems belong-ing to him. Between his qasidas, eulogy poems are predominant. Furthermore, he used largely and skillfully literary arts. In his poems, the theme of advice and wis-dom are also obvious.